In 1997 lanceert Mercedes-Benz de Citaro als opvolger van de populaire O 405-familie. In de voorbije 20 jaar is de teller de 45.000 stuks (in alle varianten) reeds gepasseerd. Van de twee varianten die oorspronkelijk aangeboden werden zijn dit er over de jaren heen twaalf geworden. Net als de Cito kreeg de Citaro een typeaanduiding mee, dit is O 530.
Net zoals dit het geval was bij de ontwikkeling van de O 405, waren het ook opnieuw enkele grote Duitse vervoersondernemingen die aan de mouw van Mercedes-Benz trokken om een opvolger op de markt te brengen voor de O 405N2.
Het waren de Hamburger Hochbahn die in 1997 de eerste Citaro afnamen. Het model had een lengte van 11,95 meter en was met een Euro 2 motor uitgerust. Net als de O 405N2 heeft de bus een lage instap, en een vlakke vloer over de volledige lengte van de bus, die wel licht helt naar achter toe.
Reeds vanaf het prille begin van de Citaro kan gekozen worden tussen een tweedeursmodel (met liggende motor) en een driedeursmodel (met rechtstaande motor).
Het Euro 2 model is herkenbaar aan de grille voor de luchtkoeling aan de deurzijde van de bus. Bij de Euro 3 en latere versies werd dit meer rechthoekig. Rechts een Euro 2 Citaro, rechts een Euro 4 Citaro G II.
In die twintig jaar heeft de Citaro ook al enkele wijzingen in het uiterlijk meegekregen. Een grondige facelift kwam er in 2006, dit in het kielzog van de lancering van de Citaro LE een jaar eerder. Hierbij werden vooral het soms "hoekige" uitzicht van de bus weggewerkt. De facelift viel ook samen met de lancering van de Euro 4, Euro 5 een EEV motoren van Mercedes-Benz. Deze types kregen een "II" na hun typeaanduiding mee, dit om het verschil met het oudere model duidelijk te maken.
Een volgende - grondige - facelift van het model kwam er in mei 2011. Mercedes-Benz spreekt hier zelf van een tweede generatie Citaro. Deze krijgen dan ook de aanduiding « C2 » mee. In 2012 volgen nog enkele kleine aanpassingen om de nieuwe Euro 6-motor te plaatsen.
Over de jaren heen zijn er verschillende varianten ontstaan van de Citaro.
Enkele versies van de Citaro werden ook aangepast voor het zogenaamde « Überlandverkehr » (lange-afstandsbussen). De zitjes - meestal afzonderlijk - worden hier op podesten gemonteerd. We vinden volgende versies terug: O 530GÜ (gelede bus), O 530LE MÜ (met een lengte van 13 meter), O 530LE Ü (standaardbus van 12 meter), O 530MÜ (met een lengte van 13 meter) en de O 530Ü (standaardbus van 12 meter).
Bij de Überlandversie is de filmkast meestal in de voorruit ingewerkt. Als optie kon dit ook bij de gewone stadsbusversie voorkomen.
In België kwam de Citaro niet zo vlot van de grond. Veel exploitanten hadden in de jaren 1990 nog maar net een hele nieuwe vloot aan O 405 aangeschaft. Het was P. Van Mullem uit Boutersem die in 2001 een eerste Citaro kocht, de 953155. Vanaf dan gingen de aantallen in stijgende lijn. Het waren vooral bedrijven die eerder al trouw waren aan Mercedes die het model aanschaften. Maar toch kon het model ook vele andere bedrijven overtuigen.
De Coster (P. Van Mullem) 953155.
Het merendeel van de Belgische Citaro's is nieuw aangeschaft, al zijn er ook hier en daar enkele tweedehands exemplaren doorgesijpeld. Enkele Euro 2 modellen vonden we bij Autobussen De Reys, Bronckaers en de TEC Luik-Verviers. Bij deze laatste maatschappij reden bovendien ook twee Euro 2 Citaro's in een driedeursversie. Deze zijn werden in 1999 bij Stadsbus Maastricht in dienst genomen, om nadien even voor BBA-Connex te rijden waarna de TEC ze in 2003 overkocht.
Hoewel het hier om de gewone stadsbusversie van de Citaro gaat, hebben ze toch een Überlandfront. De TEC Luik-Verviers 5.216 heeft een Duitse herkomst.
Er zijn naast de boven vermeldde Maastrichtse bussen slechts zeven Euro 3 driedeurs Citaro's. Deze kwamen begin 2005 in dienst bij Bus De Polder en rijden op enkele Antwerpse stadslijnen.
De Polder 101607 - Antwerpen Kempenstraat.
Net zoals bij de standaardversie, waren de eerste aankopen van de gelede versie een mix van nieuwe en tweehands aangekochte bussen.
Reizen De Valk uit Heusden kocht eind 2002 de eerste twee Citaro G aan. Deze hebben ook een Überlandfront. 441610 - Tessenderlo Markt
In de zomer van 2006 gaf Mercedes-Benz de Citaro een facelift mee, die vooral voor- en achteraan zichtbaar is. De ietwat hoekige vormen verdwenen. De uitholling in het front deed wat denken aan de vroegere O 322H. De achterzijde - en dan vooral de lichten - was vergelijkbaar met de Travego.
Tijdens de productie van deze versie werden motoren met de Euro 4, 5 en EEV-norm ingebouwd.
De Citaro kon in deze periode ook enkele Belgische openbaar vervoerbedrijven bekoren. Zowel de MIVB als TEC plaatsten enkele bestellingen.
MIVB 8869 - Schaarbeek Jamblinne De Meuxplein.
De Brusselse MIVB verving in de loop van 2007 haar vloot Van Hool AG300 door 31 Citaro G II die de parknummers 8858-8888 kregen. Ze werden in 2008 en 2009 opgevolgd door een reeks van 52 stuks - 9001-9052. Beide reeksen zijn in een vierdeursversie.
TEC Namur-Luxembourg 4.382 - Châtelineau Gare.
In de loop van 2009 nam ook de TEC een reeks Citaro G II af. Deze kwamen terecht in Henegouwen (3521-3552), Namen-Luxemburg (4380-4386), Luik-Verviers (5.701-5.719) en Waals-Brabant (6210-6233). De bussen voor Namen en Luik hebben vier deuren, de overige drie.
De standaardversie vinden we ook bij de TEC Waals-Brabant terug: 39 stuks vormen er de reeks 6400-6438.
Bij exploitanten vinden we de facelift-versie als standaardbus niet zoveel terug. We vinden er ondermeer terug bij Staca (en dochterbedrijf Picavet), De Wilg, Modern Toerisme, KAV, Autobus Geenens, Autobus Liégeois en Latour. Meestal opteerden bedrijven - en dan vooral binnen de Keolis-groep - voor de LE-variant. De gelede versie vinden we wel bij een resem bedrijven terug.
Een nieuwe lastenboek van De Lijn stipuleerde dat het logo op het front geen afwijkingen mocht vertonen. Daarom kochten verschillende exploitanten Citaro met een plat front. Deze Staca 330364 is er één van.
In mei 2011 stelt Mercedes-Benz de tweede generatie van de Citaro voor. Deze heeft een nieuwe design en wordt ofwel door de Mercedes OM906 of OM457 (h)LA motor aangedreven. Vanaf 2012 zijn ook Euro 6-motoren van de reeks OM936 (van 299 tot 354 pk) of OM470 (van 360 tot 394 pk) beschikbaar voor het model.
De Citaro C2 standaardbus wordt standaard met de liggende Euro 6 motor OM936h uitgerust, terwijl zijn gelede broer de staande motor OM470 ingebouwd krijgt. Op de IAA 2014 te Hannover werd dan ook de gelede bus met de liggende OM936h motor voorgesteld. Deze is sinds de herfst van 2015 verkrijgbaar.
Voor het eerst is ook voor de lijnbus het elektronisch stabiliteitsprogramma ESP beschikbaar. Dit geldt ook voor de streekbussen met lage vloer.
SADAR 7634102 - Vaals Maastrichterlaan.
Het was SADAR dat de Belgische première beet had: in oktober 2012 bracht het twee gelede Citaro C2 in het verkeer. Kort daarop volgde Reizen De Valk - ook met een geleed exemplaar.
Autobus Geenens 454150 - Leuze Avenue des Héros Leuzeois.
De eerste standaard Citaro C2 was voor Autobus Geenens uit Quevaucamps: hier kwamen in december 2012 twee exemplaren te rijdne, gevolgd door een derde in 2013.
MIVB 9886 - Brussel Regentlaan.
Ook de MIVB en TEC midden jaren 2010 terug bij EvoBus. Om haar wagenpark aan te vullen leverde Mercedes-Benz in 2014-2015 een reeks van 79 geledebussen (9101-9179) en 93 standaardbussen (9801-9893) aan de Brusselse vervoersmaatschappij. De gelede bussen kregen vier deuren, de standaardbussen - in tegenstelling tot de eerdere bestellingen bij Van Hool - terug drie deuren.
TEC Liège-Verviers 5.791 - Aachen Friedrich-Wilhelm-Platz (Elisenbrunnen).
Bij enkele TEC entiteiten kwamen in dezelfde twee jaren ook gelede C2 te rijden: in Henegouwen (3151-3161 en het vervolgorder 3221-3237), Namen-Luxemburg (4.390-4.395), Luik-Verviers (5.785-5.800) en Waals-Brabant (6235-6254). Enkel de Luikse exemplaren zijn in een vierdeursversie.
Hageland 330650 - Leuven Gasthuisberg.
In 2015 kocht P. Van Mullem zeven Citaro Ü C2. De firma heeft voor dit model gekozen omdat het een vlakke vloer over de volledige lengte van de bus biedt, en er dus - in tegenstelling tot de Citaro LE - geen tredes beklommen moeten worden om het achterste deel van de bus te bereiken. Tegelijk is er meer comfort voor de reiziger omdat de zitjes - in het voorste deel van de bus - op podesten gemonteerd staan.